ابن کثير دمشقي در کتاب «البداية و النهاية» در باره درگيري مسلمانان با يهود و اين که اين درگيري هر روز شديد و شديدتر خواهد شد تا جايي که به پيروزي مسلمين و نابودي يهود منجر شود، در حديثي از پيغمبر اکرم نقل کرده است که فرمود:

«لا تقوم السّاعة حتّي يقاتل المسلمون اليهود، فيقتلهم المسلمون حتّي يختبئ اليهودي من وراء الحجر و الشجر فيقول الحجر ـ أو الشجر ـ: يا مسلم! يا عبدالله! هذا اليهودي من خلفي، فتعال فاقتله، إلاّ الغرقد، فإنّه شجر اليهود». [1] .

«قيامت بر پا نمي شود تا اين که مسلمانان با يهود به مبارزه برخيزند و آنها را بکشند تا جايي که اگر يک نفر يهودي در پشت سنگ يا درختي پنهان شود، آن سنگ يا درخت ـ به قدرت خداي تعالي به زبان آمده ـ بگويد: اي مسلمان! اي بنده خدا! اين که خود را پنهان کرده است يهودي است، بيا او را به قتل برسان. مگر درخت «غرقد» که درخت يهود است و از معرفي يهودي خودداري مي کند».