در کتاب «جوک» که رهبر جوکيان هندو است و او را پيامبر مي دانند، در باره بشارت ظهور حضرت «بقية الله»- ارواحنا فداه - و رجعت گروهي از اموات در دوران حکومت عدالت گستر آن حضرت، چنين آمده است:

«آخر دنيا به کسي برگردد که خدا را دوست مي دارد و از بندگان خاص او باشد و نام او «خجسته» و «فرخنده» باشد. خلق را، که در دين ها اختراع کرده و حق خدا و پيامبر را پايمال کرده اند، همه را زنده گرداند و بسوزاند، و عالم را نو گرداند، و هر بدي را سزادهد، و يک «کرور» دولت او باشد که عبارت از چهار هزار سال است، خود او و اقوامش پادشاهي کنند». [1] .

دو کلمه «فرخنده» و «خجسته» در عربي به (محمّد و محمود) ترجمه مي شود و اين هر دو اسم، نام مبارک حضرت مهدي- ارواحنا فداه - مي باشد، و شايد هم اشاره به «محمّد» و «احمد» باشد زيرا در روايات اسلامي وارد شده است که حضرت مهدي- ارواحنا فداه - دو نام دارد، يکي مخفي و ديگري ظاهر است، نامي که مخفي است «احمد» و آن که ظاهر است «محمّد» مي باشد.