در انجيل متّي آمده است: «... و در آن هنگام که عيسي در باغ زيتون نشسته بود شاگردانش به نزد او آمده و با او خلوت کردند و از او سؤال نمودند: به ما بگو: در چه زماني اين امور تحقّق خواهد يافت و علامت و نشانه آمدن تو و پايان عالم چيست؟» [1] و نيز مي خوانيم: «و زود است که خبر از جنگ هايي مي شنويد... مبادا که فزع کنيد زيرا وقوع آنها حتمي است». [2] .

و نيز آمده است: «و هنگامي که فرزند انسان در مجد و عظمتش مي آيد و در حالي که ملائکه او را همراهي مي کنند بر روي عرش عظمتش مي نشيند و جميع امتّ ها نزد او محشور خواهند شد...». [3] .

در انجيل لوقا آمده است: «فريسيّون از او سؤال نمودند: چه زماني ملکوت خداوند مي آيد؟ او در جواب فرمود: ملکوت خدا غيرمترقّبه مي آيد». [4] .

و نيز مي خوانيم: «و هنگامي که خبر از جنگ ها و فتنه ها شنيديد فزع نکنيد زيرا اين امور بايد در ابتدا تحقق يابد ولي اين پايان عالم نيست. آن گاه به آنان فرمود: زود باشد که امتي بر امتي و مملکتي بر مملکتي قيام کند و زلزله هاي شديد و گرسنگي ها و قحطي ها در مکان هاي زيادي به وقوع پيوندد و زود است که امور خوفناک و نشانه هاي بزرگي حادث گردد». [5] .