يهوديان در سراسر تاريخ محنت بار خود هر گونه خواري و شکنجه را به اين اميد بر خود هموار کرده اند که روزي «مسيحا» بيايد و آنان را از گرداب ذلّت و درد و رنج رهانده، فرمانرواي جهان گرداند. هم اکنون صهيونيست هاي اشغالگر فلسطين، علاوه بر دعاهاي مسيحايي مرسوم در پايان مراسم سالگرد بنيان گذاري رژيم اسرائيل غاصب (پنجم ماه ايّار عبري) پس از دميدن در شيپور عبادت، اين گونه دعا مي کنند: «اراده خداوند، خداي ما چنين باد که به لطف او شاهد سپيده دم آزادي باشيم و نفخ صور مسيحا گوش ما را نوازش دهد». [1] .

بسيار طبيعي است که قوم بني اسرائيل با گذشته تيره و تار خود در انتظار آينده بهتري باشد. به همين علت که حضرت موسي عليه السلام به عنوان يک منجي ميان ايشان برخاست آنان در پذيرفتن او درنگ نکردند. اين آرمان در دوران ابتلا پا گرفت و هرگز از ايشان جدا نشد، و تنها با انتخاب داوود به پادشاهي بود که آرزوي قوم، براي قيام يک منجي کاملاً برآورده شد. داوود نمونه يک پادشاه يهودي و الگوي جاوداني شخص مسيحا گرديد. و در واقع، برخي از انبيا و حکيمان هم او را مسيحا مي دانستند. [2] .

عصر داوود و سليمان را مي توان دوران شکوفا شدن آرمان مسيحايي در اذهان قوم يهود دانست. اميد مسيحايي با دو نيم شدن حکومت بني اسرائيل پس از حضرت سليمان جديّ تر شد.

انبيا نه تنها آتش شوق را در دل ها روشن نگه مي داشتند، بلکه به توسعه دادن مفهوم مسيحا و دوران مسيحايي مي پرداختند. آنان معتقد بودند که شخص مسيحا که خدا به وسيله او جهان را مبارک خواهد ساخت، در اذهان بيشتر انبيا حاضر بود.

انديشه مسيحايي در پيشگويي هاي «إشَعيا» به طور وضوح آمده است. مسيحاي آرامش آفرين و تسلّي بخش قوم يهود در يکي از پيشگويي هاي او تصوير شده است. او حکومت آرماني عادلانه اي را پي مي افکند که در آن زمان «جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد مثل آب هايي که دريا را مي پوشاند» و آن، پس از گسترش دين بني اسرائيل در سراسر گيتي است که همچون پرچم قوم ها برپا خواهد شد و امت ها آن را خواهند طلبيد. [3] .

و نيز مي خوانيم: «و در ايّام آخر واقع خواهد شد که کوه خانه خداوند بر قلّه کوه ها ثابت خواهد شد و فوق تلّ ها برافراشته خواهد گرديد و جميع امت ها به سوي آن روان خواهند شد...». [4] .

برخي از پيشگويي هاي «صَفنيا» حتي از پيشگويي هاي اشعيا جهان شمول ترند. از ديد او عصر مسيحايي زمان اصلاح کلّي جهان است؛ زيرا که در آن زمان، زبان پاک به امت ها خواهد داد تا جميع ايشان اسم يَهْوَه را بخوانند و به يک دل او را عبادت کنند. تصور تَلمود پيرامون شخص مسيحا به قرار زير است: «يک انسان که نهالي از خاندان سلطنتي داوود است و قداست او تنها به سبب موهبت هاي طبيعي وي خواهد بود، امتّ هاي مشرک به دست او نابود خواهند گشت و بني اسرائيل قوّت خواهد گرفت». [5] .