انديشه پيروزي نهايي نيروي حقّ و صلح و عدالت، بر نيروي باطل و ستيز و ظلم، استقرار کامل و همه جانبه ارزش هاي انساني، تشکيل مدينه فاضله و جامعه ايده آل و بالاخره اجراي اين ايده عمومي و انساني به وسيله شخصي مقدس و عالي قدر که در روايات اسلامي از او به عنوان «مهدي» نام برده شده است، انديشه اي است که کم و بيش همه فِرق و مذاهب اسلامي - با اختلافاتي - بدان مؤمن و معتقدند.

اين انديشه بيش از هر چيز مشتمل بر عنصر خوشبيني نسبت به جريان کلّي نظام طبيعت و سير تکامل تاريخ و اطمينان به آينده و طرد عنصر بدبيني نسبت به پايان کار بشر است (که طبق بسياري از نظريه ها و فرضيه هاي غير اسلامي، پايان نظام طبيعت، تاريک و ابتر است).

اميد و آرزوي تحقق اين نويد کلّي جهاني انساني، در زبان روايات اسلامي «انتظار فرج» خوانده شده است.