برخي از بزرگان براي اثبات ضرورت رجعت به ادله اي عقلي تمسک کرده اند. اينک به برخي از آنها اشاره مي کنيم:

دليل اول: قسر دائم يا اکثري محال است

تقرير دليل:

الف. روح و نفس ناطقه، علاقه تام به بدن عنصري دارد و لذا هر گاه بعد از مرگ توجه آن به بدن طبيعي به نحو کامل حاصل شود، زندگي جديد ممکن است.

ب. هر حقيقت، خاصيّت و اثري دارد، لذا پيامبر و امام داراي قوه تکميل و تعليم نسبت به جميع بشر است تا روز قيامت.

ج. در حکمت به اثبات رسيده که قسر دائمي يا اکثري محال است، يعني هر طبيعت و حقيقتي، محال است که در هيچ وقت يا در اکثر اوقات از خاصيتش محروم گردد.

نتيجه اينکه رجوع پيامبر و امامان عليهم السلام به دنيا از آنجا که در زمان حياتشان نسبت به تعليم عموم بشر به فعليت نرسيده، ضروري است.

دليل دوم: ضرورت تداوم راه مصلحان

تقرير دليل:

الف. هر شخص انقلابي که درصدد برپايي نهضتي بزرگ در سطح جامعه است، احتياج به جانشيناني دارد که اصول ترسيم شده از ناحيه او را تبيين و تطبيق نمايند، و لذا بعد از پيامبرصلي الله عليه وآله دوازده امام عليهم السلام منصوب شدند.

ب. مطابق روايات شيعه و سنّي امامان بعد از پيامبرصلي الله عليه وآله تا روز قيامت دوازده نفرند.

ج. امام دوازدهم، حضرت مهدي عليه السلام بزرگ ترين قيام کننده جهاني است که با هدف برپايي حکومت عدل توحيدي در سطح جهان قيام خواهد نمود.

د. اين گونه قيام، نياز به آمدن اشخاصي بعد از او دارد که ادامه دهنده راه او در زمينه تبيين و تطبيق منويات و اصول نهضت او باشند که همانند او از مقام عصمت برخوردارند.

نتيجه: ضرورت رجعت اهل بيت عليهم السلام.

دليل سوم: فطري بودن رجعت

تقرير دليل:

الف. ضرورت حکومت عدل عالمي، فطري بشر است.

ب. عمر حضرت بعد از ظهور عادي خواهد بود، زيرا اصل در عدم اعجاز است.

ج. مطابق قاعده و روايات، مدت حکومت عدل توحيدي طولاني خواهد بود.

د. بايد کساني باشند مثل خود حضرت که ادامه دهنده راه او هستند.

نتيجه: ضرورت رجعت.

غير از اين ادلّه عقلي، جهات ديگري وجود دارد که اعتقاد به رجعت را ضروري مي سازد:

1 - وجود روايات فراوان در موضوع رجعت.

2 - رجعت، با مسأله امامت گره خورده و اشاره به مظلوميّت اهل بيت عليهم السلام دارد.

3 - رجعت، زمينه ساز اعتقاد به معاد است و اعتقاد مردم را به قيامت کبرا هموار مي سازد.

4 - عقيده به رجعت، اثر ترتيبي در جامعه دارد، زيرا از آنجا که عصر ظهور به مانند بهشت روي زمين است که در آن انسان هاي بسيار خوب و بسيار بد رجعت مي کنند، لذا اين عقيده مشوّق انسان بر کار خوب است تا به اين فضيلت يعني زندگي در بهشت زمين در عصر ظهور با رجعت نايل آيد.