در مورد سؤال فوق مي گوييم:

دليل قطعي يا متواتري بر شهادت حضرت مهدي عليه السلام در دست نيست. آري، کساني که قائل به شهادت حضرت شده اند به دو دليل تمسّک کرده اند:

الف. روايات عام که دلالت دارد بر اينکه تمام امامان به مرگ غير طبيعي از دنيا خواهند رفت.

از امام حسن عليه السلام نقل شده که فرمود: «ما منّا إلّا مسمومٌ أو مقتولٌ» ؛ [1] «هيچ يک از ما امامان نيست جز آنکه مسموم يا شهيد مي شود.»

ب. روايات خاص که مربوط به شهادت امام زمان عليه السلام است، که مطابق روايتي، زني به نام سعيده از طايفه بني تميم ايشان را به شهادت مي رساند، به اين نحو که از بالاي بام، به هنگامي که حضرت در حال عبور است، سنگي به سوي ايشان پرتاب مي کند و با آن، حضرت را به شهادت مي رساند. [2] .

ولي در پاسخ مي گوييم:

اولاً: مسأله شهادت حضرت مهدي عليه السلام با رواياتي که دلالت بر اصلاح عموم مردم در عصر ظهور دارد سازگاري ندارد.

ثانياً: روايت عام را که دلالت بر مرگ غير طبيعي عموم اهل بيت عليهم السلام دارد، مي توان به مورد امام مهدي عليه السلام تخصيص زد.

ثالثاً: روايت شهادت حضرت مهدي عليه السلام به دست زن تميمي از حيث سند تمام نيست.

رابعاً: رواياتي وجود دارد که حضرت مهدي عليه السلام به مرگ طبيعي از دنيا رحلت مي کنند:

کليني رحمه الله به سندش از امام صادق عليه السلام نقل کرده که فرمود: «... چون معرفت و ايمان به حضرتش در دل هاي مردم استقرار يافت، مرگ حضرت حجّت عليه السلام فرا مي رسد. پس امام حسين عليه السلام متولّي غسل و کفن و حنوط و دفن ايشان خواهد شد». [3] .

زهري مي گويد: «حضرت مهدي عليه السلام چهارده سال زندگي مي کند سپس به مرگ طبيعي از دنيا رحلت مي کند». [4] .

ارطاه مي گويد: «به من خبر رسيده است که حضرت مهدي عليه السلام چهل سال زندگي مي کند، سپس به مرگ طبيعي در بستر خود مي ميرد». [5] .