پاسخ: در بين برخي از مردم اين مطلب زياد مطرح مي شود که حضرت مهدي عليه السلام هنگام ظهور، دين جديدي را عرضه مي کند، در حالي که ما مي دانيم مطابق نصّ قرآن، پيامبر اسلام، خاتم انبيا و دين او نيز خاتم اديان است.

با مراجعه به مصادر حديثي پي خواهيم برد که چنين تعبيري در مجامع حديثي وجود ندارد و تنها تعبيراتي مي بينيم که ممکن است کسي از مجموعه آنها چنين استنباط کند که حضرت عليه السلام دين جديدي را مي آورد، لکن در جاي خود هر يک از اين تعبيرات را مورد بررسي قرار خواهيم داد.

طبيعت هر نهضت و قيام و انقلابي، گرچه تجديد نظر کردن در برنامه هاي گذشته بوده و درصدد پياده کردن امري جديد است، زيرا نوآوري از ارکان هر نهضت به شمار مي آيد، ولي اين بدان معني نيست که از اصول اوّلي شريعت دست برداشته شود؛ زيرا حضرت، محيي الشريعه است و درصدد احياي همان شريعت جدّ خود مي باشد، گرچه ممکن است آن را با اسلوب جديدي پياده نمايد.

اين مطالب هنگامي بيشتر روشن مي شود که به نکات زير توجه شود:

1 - مطابق برخي روايات، بخشي از احکام به جهت نبود شرايط و مقتضيات در عصر معصومين بيان نشده و تنها علمش نزد اهل بيت عليهم السلام باقي مانده است، و در عصر ظهور، آن احکام بيان خواهد شد.

2 - بخشي از احکام به جهت ضايع شدن کتاب ها و احاديث تلف شده و به دست ما نرسيده است که قطعاً نزد امام زمان عليه السلام موجود است و در عصر ظهور آنها را بيان کرده و به اجرا خواهد گذاشت.

3 - در عصر غيبت به جهت دوري از امام معصوم، علما و فقها مأمور به اخذ وظيفه از ادله اي هستند که غالب آنها ظنّي است و در نتيجه، احکامي که استخراج مي شود احکام ظاهري است نه واقعي، گر چه در عصر غيبت مأمور به عمل به آنها هستيم، ولي در عصر ظهور توسط امام زمان عليه السلام احکام واقعي عرضه مي شود.

4 - در طول تاريخ اسلام برخي از احکام کمتر به آنها عمل شده و يا اصلاً در جامعه بيان نشده است همانند گرفتن جزيه با خفّت و خواري از اهل ذمّه در ممالک اسلامي، که به طور حتم اين گونه احکام در عصر ظهور به اجرا در خواهد آمد.

5 - تا عصر ظهور ديدگاه و سطح فکر و تعقل مردم بسيار بالا رفته و آمادگي و قابليت هايي فوق العاده در فهم معارف ديني خواهد يافت، که در نتيجه احتياج به پاسخ گويي با انحاي مختلف به اين خواسته ها است.