در زيارت نامه ها و رواياتي که درباره حضرت مهدي عليه السلام و عصر ظهور رسيده به زندگي اصيل و درست انسان در پرتو فروغ جاودانه تعاليم امام مهدي عليه السلام اشاره رفته است.

در زيارتي درباره حضرت مهدي عليه السلام مي خوانيم: «... السلام علي ربيع الأنام ونضرة الأيّام...» ؛ [1] «سلام بر بهاران زندگي مردمان و طراوت روزگاران...».

امام حسين عليه السلام فرمود: «منّا اثني عشر مهديّاً... وآخرهم التاسع من ولدي وهو القآئم بالحقّ، يحيي اللَّه به الأرض بعد موتها...» ؛ [2] «در خاندان ما دوازده مهدي است... آخر آنان نهمين فرزند من است که به حقّ قيام کند، و خداوند زمين مرده را به دست او زنده کند...».

امام صادق عليه السلام در تفسير آيه اِعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها... فرمود: «يعني خداوند زمين را با عدل قائم در رستاخيز ظهور او زنده مي گرداند، پس از آنکه از ستم فرمانروايان ضلالت مرده باشد...». [3] .