مي توان به طور جزم ادعا کرد که نوع حکومت حضرت مهدي عليه السلام شبيه هيچ يک از حکومت هاي موجود در دنيا نيست زيرا:

اولاً: حضرت مهدي عليه السلام قرار است در عصر ظهورش اسلام را به تمام معنا به عنوان برنامه حکومتي عادل پياده کند، و مي دانيم که برنامه هاي اسلامي با هيچ يک از نظام هاي حکومتي جهان مطابقت و مشابهت کامل ندارد.

ثانياً: اساس و بنياد حکومت هاي رايج در دنيا بر ظلم و تعدّي استوار است، حتّي حکومت دموکراسي که بر اساس رأي اکثريّت استوار است، در آن ظلم به اقليتي است که حاکم و حکومت او را نپذيرفته است، در حالي که امام زمان عليه السلام يکي از اهداف اصلي حکومتش برچيدن ظلم و بي عدالتي و گسترش عدل و داد در سطح کلّ جامعه است.

ثالثاً: همه نظام ها و قوانين موجود در جهان بر مادّيت و اسقاط عنصر الهي در امور استوار است، خواه به صراحت تصريح کرده باشند همانند مارکسيست ها يا ضمناً همانند هر حکومتي ديگر، در حالي که نظام حکومتي حضرت مهدي عليه السلام بر پايه معنويّت و ربط انسان به خدا و تربيت جسم و روح استوار است. لذا تمام قوانين حکومت حضرت، قوانين الهي خواهد بود.

رابعاً: حکومت امام زمان عليه السلام نوع حکومتي است که تمام خواسته هاي مادي و معنوي بشر را که در دوره هاي قبل و حکومت هاي پيشين برآورده نشده است تأمين خواهد کرد. و مردم را از يأس و نااميدي که از ناکامي حکومت هاي پيشين پديد آمده برطرف مي سازد. و لذا در روايات آمده است: «همانا دولت ما آخرين دولت است و براي هيچ اهل بيتي دولتي نيست جز آنکه قبل از ما مالک حکومت خواهند شد، تا اينکه وقتي که سيره ما را ديدند نگويند: اگر ما مالک شده بوديم به مثل همين روش عمل مي کرديم. و آن است گفتار خداوند متعال: وَالعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ. [1] .