در حکومتي که رهبري آن به عهده حضرت مهدي عليه السلام است، کارگزاران و مسؤولان حکومت او نيز بايد از بزرگان و نيکان امت باشند. از اين رو در روايات، ترکيب دولت حضرت مهدي عليه السلام را از پيامبران، جانشينان آنان، تقواپيشگان و صالحان روزگار معرفي مي کند.

در روايتي مي خوانيم که حضرت عيسي عليه السلام به حضرت مهدي عليه السلام مي گويد: «همانا من به عنوان وزير فرستاده شده ام نه امير و فرمانروا». [1] .

همچنين در روايتي آمده است که حضرت عيسي عليه السلام وزير حضرت قائم عليه السلام و پرده دار و جانشين آن حضرت است. [2] .

و نيز در روايتي ديگر آمده است: «... آن گاه عيسي فرود مي آيد و مسئول دريافت اموال حضرت قائم عليه السلام مي شود و اصحاب کهف نيز در پشت سر او خواهندبود». [3] حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: «... سپاهيان در پيشاپيش حضرت مهدي عليه السلام قرار مي گيرند و قبيله هَمْدان وزيران او خواهند بود». [4] .

و نيز در روايتي مي خوانيم: «مردان الهي با مهدي عليه السلام همراه هستند، مرداني که به دعوت او پاسخ گفته اند و او را ياري مي کنند. آنان وزيران و دولت مردان اويند که بار سنگين مسئوليت هاي حکومت را بر دوش دارند». [5] .