در روايات شيعه به علامتي قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام به عنوان «قتل نفس زکيه» اشاره شده است که بعد از اين جنايت، حضرت ظهور خواهند کرد.

از امام صادق عليه السلام نقل شده که فرمود: «ليس بين قيام قآئم آل محمّد وبين قتل النفس الزکيّة إلّا خمسة عشر ليلة» ؛ [1] «بين قيام قائم عليه السلام و کشته شدن نفس زکيه بيش از پانزده شبانه روز فاصله نيست.»

شيخ مفيدرحمه الله مي گويد: «از جمله علايم ظهور، کشته شدن نفس زکيه در پشت کوفه با هفتاد نفر از صالحين است». [2] .

از برخي روايات، وجود نفس زکيه ديگري نيز استفاده مي شود که مأمور تبليغ از طرف امام زمان عليه السلام است که بين رکن و مقام به شهادت خواهد رسيد. [3] .

برخي ممکن است گمان کنند که نفس زکيه که در اين روايات به شهادت آن اشاره شده همان محمد بن عبداللَّه بن حسن بن علي بن ابي طالب است که در زمان منصور عباسي قيام کرد تا حق اهل بيت عليهم السلام را از ظالمان بستاند. ولي شواهد و قرائن موجود برخلاف اين احتمال را دلالت دارد:

1 - در برخي روايات اشاره به کشته شدن نفس زکيه بين رکن و مقام دارد، که محمّد بن عبداللَّه بن الحسن در آن نقطه به شهادت نرسيده است.

2 - مطابق برخي روايات بين ظهور حضرت و کشته شدن نفس زکيه پانزده شب فاصله است.

3 - کشته شدن محمد بن عبداللَّه بن الحسن قبل از ولادت حضرت مهدي عليه السلام بوده است و لذا نمي توان آن را از علايم ظهور دانست.

4 - محمد بن عبداللَّه نيّت خالص از عملکرد خود نداشته است، و لذا بنابر نقل «مقاتل الطالبيين» ادعاي مهدويت نمود و پدرش نيز او را بعد از زوال دولت بني اميه و قبل از تأسيس دولت بني عباس، به عنوان مهدي معرفي کرد. [4] .

5 - در روايتي از امام صادق عليه السلام مي خوانيم که فرمود: «بعد از کشته شدن نفس زکيه صاحب امر ظهور خواهد کرد». [5] که در بعديّت نزديک ظهور دارد.