در مورد علايم ظهور سه مشکل اساسي وجود دارد که بايد هر کدام مورد بررسي دقيق قرار گيرد:

1 - اثبات علامت به دليل معتبر.

2 - خارج کردن علامت از قالب غموض و ابهام.

3 - کشف قواعد يقين براي اثبات يا نفي تحقق علامت در خارج.

براي اثبات صحت روايات علايم ظهور و تمييز آنها از روايات جعلي، اعتماد بر افراد ثقه و اطمينان به صدور روايات از معصوم کافي است، زيرا روايات علايم ظهور برخي متواتر يا مستفيض يا صحيح و معتبرند، و برخي ديگر گرچه ضعيف السند است ولي مؤيّدات و شواهدي بر صحت در روايات ديگر دارد که با سند صحيح وارد شده است.

و راه روشن شدن علامت ظهور به دو نوع امکان پذير است:

الف. اصول علمي، که در مورد روايات فقهي نيز مورد استفاده واقع مي گردد.

ب. مقدمات علمي، که مربوط به خصوص علايم ظهور است و مهم ترين آنها: تاريخ، جغرافيا، علم حساب و جمل و اصطلاحات مربوط به علايم ظهور است.

و براي کشف اثبات يا نفي علامتي در خارج مي توان قواعدي را بيان داشت تا با اعمال آنها به حقيقت امر پي برد:

1 - اوصاف آن علامت را به صورت دقيق در نظر گرفته و بر خارج تطبيق نمود.

2 - با دليل ثابت شود که آن علامت زمان سابق در خارج تحقق نيافته است.

3 - احتمال تحقق آن را در زمان آينده نفي کند.