ممکن است که به ذهن کسي چنين خطور کند که نشر شرايط و علامات ظهور در جامعه با احاديث نهي از توقيت و معيّن کردن وقت ظهور منافات داشته باشد، پس چرا از آنها سخن به ميان مي آيد؟

پاسخ: توقيت و تعيين وقت ظهور که در روايات از آن نهي شده شامل نقل علايم و شرايط ظهور نيست؛ زيرا مقصود از توقيت آن است که به طور دقيق، وقت خاصّي را براي ظهور معيّن کنيم، که روايات از آن نهي کرده است.

وقت معيّن کردن براي ظهور غير از آنکه مشتمل بر نهي است داراي اشکالات ديگري نيز مي باشد:

1 - ادعايي بدون دليل است.

2 - اگر تاريخ ظهور معلوم باشد دشمنان درصدد مقابله و جلوگيري از آن برخواهند آمد. و لذا در روايات مي خوانيم که ظهور حضرت عليه السلام به طور ناگهاني خواهد بود.

3 - با وقت معين نکردن، روحيه اميد و حيات در جامعه دميده خواهد شد، زيرا در هر لحظه احتمال داده مي شود که ظهور حضرت فرا رسد.