در روايات فراوان به مسأله دعا براي تعجيل فرج حضرت مهدي عليه السلام اشاره شده است و در برخي روايات ديگر از عجله کردن و استعجال نهي شده است. از جمله: «هلک المستعجلون» ؛ «کساني که عجله کردند هلاک شدند.» آيا بين اين دو دسته روايات اختلاف و تنافي وجود دارد؟ در جواب مي گوييم: خير؛ زيرا:

اولاً: استعجال در ظهور، اصرار زياد بر فرج حضرت بدون تمهيد مقدمات و شرايط و زمينه هاست، ولي دعا براي ظهور حضرت، با تمهيد مقدمات و شروط است.

ثانياً: نفس دعا براي تعجيل فرج در ظهور حضرت تأثير به سزايي دارد، به اين معنا که خود دعا مي تواند به منزله جزء علت تامه در تسريع ظهور تأثير به سزايي داشته باشد.