امام زمان عليه السلام در عصر غيبت کبرا مکان خاصي ندارد، نه در کوه رضوي مخفي است و نه در ذي طوي و نه در سرداب مقدس. آري برخي از فرقه هاي کيسانيه که منقرض شده اند معتقد بودند که محمد بن حنفيه در کوه رَضْوي مخفي است. پس چه ارتباطي با اين دو کوه و امام زمان عليه السلام وجود دارد که در دعاي ندبه به آن اشاره شده است؟

پاسخ: قبل از پاسخ اشکال بايد بدانيم که رضوي و ذي طوي چه مکاني است؛

ذي طوي اسم مکاني است داخل حرم که حدود يک فرسخ تا مکه فاصله دارد، و از آنجا خانه هاي مکه پيداست. [1] .

و رَضْوي کوهي از کوه هاي مدينه منوّره است در نزديکي ينبُع، که فاصله بين آن کوه تا مدينه چهل ميل است. در مدح و فضيلت آن کوه رواياتي وارد شده است.

در جواب سؤال فوق مي گوييم: آري ما معتقديم که حضرت عليه السلام مکان معيني در عصر غيبت ندارد و روايات و ادعيه اين مطلب را تأييد مي کند، ولي اين جمله به معناي آن نيست که حضرت در کوه رَضْوي يا در منطقه ذي طوي مخفي است، بلکه معنايي کنايي دارد به اين معنا که براي حضرت هيچ مکان معيني نيست، و لذا اين جمله هيچ ارتباطي با عقيده کيسانيه ندارد.

و امّا اينکه چرا اين دو مکان به طور خصوص در اين دعا ذکر شده، به جهت تقدّس و تبرّک اين دو مکان است، و ثابت شده که حضرت عليه السلام در اين دو مکان زياد تردّد داشته اند.

و ممکن است که در ذکر اين منطقه اشاره به اين نکته باشد که حتّي اين دو موضع که مورد اهتمام کيسانيه است تحت تصرّف امام مهدي عليه السلام و محلّ تردّد آن حضرت است. و يا اينکه مقصود از ذي طوي مکّه مکرّمه و رَضْوي مدينه منورّه باشد، آن گونه که در کتاب «اخبار مکّه» اشاره شده است.