ظاهر اين است که اين دعا از جانب امام صادق عليه السلام انشا شده است، همان گونه که مرحوم مجلسي به آن حضرت نسبت مي دهد. و اما اينکه در برخي از مصادر اين گونه آمده که اين دعا براي صاحب الزمان است، ممکن است اين گونه توجيه کنيم که: اين دعا، دعايي است که براي وجود مقدس امام زمان عليه السلام انشا شده است نه اينکه اين دعا از طرف آن حضرت انشا شده باشد.

هر چند برخي خواسته اند احتمال اول را به خاطر ناسازگاري برخي از مضامين دعا، با صدور آن از جانب امام صادق عليه السلام مردود سازند، ولي براي اهل تحقيق روشن است که اين اشکالات قابل توجيه است، زيرا نظير چنين مضاميني در موارد ديگر از امام صادق عليه السلام و ديگر ائمه عليهم السلام نيز نقل شده است. [1] .

و نيز احتمال دارد که بزوفري از پدرش حسين بن علي بن سفيان که از علما و راويان بزرگ قرن چهارم که هم عصر و زمان غيبت صغرا بوده نقل کرده و او هم به وسيله نواب اربعه از راه مکاتبه و توقيع با امام زمان عليه السلام در ارتباط بوده و اين دعا را در کتاب خود آورده و سپس به دست فرزندش ابوجعفر بزوفري رسيده است.