«جهاني شدن» به رغم آنکه يک روند و حرکت تدريجي، طبيعي و تکاملي را طيّ کرده و در عصر جديد به مراحل بالايي از بالندگي و شکوفايي علمي، اقتصادي و تکنولوژي دست يافته است، ولي در عين حال آثار منفي نيز در پي داشته است، که مي توان به برخي از آنها اشاره کرد:

1 - نبود رهبري واحد و تأثيرگذار در عرصه بين الملل و فزوني رقابت ها و ستيزه جويي ها.

2 - ترويج فساد، بي بند و باري، فحشا و فرهنگ منحط غربي و از بين رفتن آموزه هاي اخلاقي و معنوي در پرتو اين فرآيند.

3 - به وجود آمدن نابرابري هاي اقتصادي در برخي از کشورها.

4 - افزوده شدن بر معضل بيکاري به جهت رشد سريع فنّ آوري و مکانيکي شدن بسياري از امور زندگي.

5 - جهاني شدن جرايم و خلاف ها از قبيل قاچاق مواد مخدّر، قاچاق زنان و کودکان و... و نيز شيوع بيماري هايي از قبيل ايدز و....

6 - تسلّط فرهنگ غربي بر ديگر فرهنگ ها به شکل تلاش براي مسخ کردن هويّت فرهنگي ملّت هاي ديگر و مطرح کردن فرهنگ غربي به عنوان جايگزين.