وظيفه ما نسبت به کساني که مدعي دائمي يا غالبي رؤيتند چيست؟
درباره سؤال فوق مي گوييم:
اولاً: مسأله رؤيت اين طور نيست که به اختيار انسان باشد و هر گاه که اراده ملاقات کند براي او حاصل گردد، بلکه وابسته به يک سري شرايط و مصالح خاصّي است که اگر آماده شود حضرت مقدّمات ملاقات را فراهم مي سازد.
ثانياً: اگر کسي مدّعي ملاقات دائمي است و اين گونه خود را وانمود مي کند که دائماً با حضرت ارتباط دارد و هر گاه که اراده کند مي تواند خدمت حضرت برسد و واسطه بين مردم و ايشان باشد، او مطابق توقيعي که حضرت به علي بن محمّد سمري داشته اند کذّاب است. و لذا بايد او را تکذيب کرد.
ثالثاً: بايد مدّعي ملاقات را امتحان و آزمايش کرد، آيا از حيث عمل به موازين اسلامي پايبند است؟ آيا هدفش ريا و جذب مردم و انحراف در جامعه نيست؟ و...؛ زيرا براي ملاقات خوبان بايد در ابتدا انسان خود با آنان سنخيّت پيدا کند.