ريشه هاي تاريخي جهاني شدن را مي توان به عمق تاريخ بشر مربوط دانست. طبق نظر جامعه شناسان و باستان شناسان، زندگي بشر از زندگي هاي محدود خانوادگي و انفرادي در جنگل ها و غارها و پناهگاه ها شروع شده و به تدريج به جمعيّت هاي عشيره اي و قبيله اي و اجتماعات محدود در کنار چشمه ها و رودخانه ها تبديل شده، بعداً تبديل به روستاها و واحدهاي کوچک شده اند و سپس شهرها تشکيل شده و از شهرها به تدريج کشورها و دولت ها پديد آمده اند. بنابراين، در مجموع، زندگي بشر به سوي جهاني شدن در حرکت است. يعني هر چه که به پيش مي رويم تفرقه ها کم و تجمع ها زياد مي شود. البته اين حرکت در قرون اخير سرعت بيشتر به خود گرفته است، و با بهره گيري از وسايل جديد ارتباط جمعي حرکت به سوي جهاني شدن شتاب بيشتري خواهد گرفت.