آري، زيرا مقتضي موجود و مانع در اين زمينه مفقود است:

الف. امّا وجود مقتضي رؤيت اين است که در عصر غيبت کبرا مصلحت بر آن است که هر از چند مدّتي حضرت خودش را به برخي از مردم و بزرگاني که سخنشان مورد قبول است، نشان دهد تا مردم به وجود او اطمينان پيدا کرده و طولاني شدن غيبت، سبب انکار وجود حضرت نگردد، زيرا تنها دليل و برهان - خصوصاً براي عوام مردم - موجب اطمينان و يقين به وجود امام زمان عليه السلام نيست. و لذا بزرگان دستور مي دهند که قصه تشرف هاي بزرگان به خدمت امام زمان عليه السلام را براي مردم بازگو کنيد که اين به نوبه خود مردم را دلگرم کرده و به آنها روحيه و اميد مي دهد، و بر اعتقادشان نسبت به وجود حضرت مي افزايد، زيرا قوي ترين دليل بر امکان شئ، وقوع آن است.

ب. و نسبت به موانع، هيچ مانع و محذور شرعي و عقلي در تشرّف به ملاقات حضرت نيست. در مباحث بعد به برخي موانع مي پردازيم.