چرا ما نمي توانيم خدمت امام خود برسيم؟
اولاً: ما بايد ملاحظه کنيم که وظيفه ما در اين عصر و زمان چيست و براي رسيدن به کمالي که هدف از خلقت ما قرار گرفته چه بايد بکنيم؟
وظيفه ما جز عمل به دستورات و وظايفي که از ناحيه امامان معصوم عليهم السلام به ما ابلاغ شده و رسيده چيز ديگري نيست. اگر چه مجرّد ملاقات حضوري خود نيز شرفي خاص است.
ثانياً: منشأ محروميّت از ملاقات حضرت عليه السلام و غيبت ايشان خود ما بوده ايم. و خود ما نيز مي توانيم با برداشتن موانع ظهور، در رفع اين محروميّت ها سهيم باشيم.
ثالثاً: براي هر امّتي، در هر عصر و زماني يک نوع امتحان است، و مسأله غيبت امام زمان عليه السلام در اين دوره براي جامعه شيعي يک نوع امتحان بزرگ محسوب مي شود.
رابعاً: کسي نگفته ما نمي توانيم خدمت آقا امام زمان عليه السلام مشرّف شويم. اين امر براي هر کس مقدور است، ولي مقداري سنخيّت لازم دارد، بايد غبار و زنگار را از چشم و دل زدود تا قابليّت لقاي حضرت را پيدا کرد. و به طور کلّي احتياج به دويدن نيست بلکه اگر خود را اصلاح کنيم آن حضرت خود به ديدارمان خواهد آمد.