احمد کاتب مي گويد: «برخي از شيعيان قائل به توقّف و انقطاع امامت و قول به فترت، همانند فترت بين انبيا شده اند و در ادعاي خود به اخباري تمسّک کرده اند که دلالت بر امکان انقطاع امامت دارد، خصوصاً هنگامي که خداوند بر خلقش غضب کند. آنان مي گويند: «نزد ما الآن همان وقت است». [1] .

پاسخ:

اولاً: شيخ مفيدرحمه الله در «الفصول المختاره» بعد از آنکه به گروه هاي مختلف بعد از امام حسن عسکري عليه السلام اشاره کرده، مي فرمايد: ولي در زماني که الآن ما در آن قرار داريم به جز شيعه دوازده امامي همگي منقرض شده و يا به اين دسته گرويده اند. [2] ثانياً: با مراجعه به رواياتي که مستمسک «احمد الکاتب» در انکار ولادت و وجود حضرت مهدي عليه السلام شده، پي مي بريم که آن روايات نه تنها بر عدم ولادت دلالت ندارد بلکه بر وجود و ولادت حضرت مهدي عليه السلام دلالتي صريح دارد. اينک نص روايت را مرور مي کنيم:

محمد بن فرج مي گويد: امام ابوجعفرعليه السلام در نامه اي بر من چنين نوشت: «إذا غضب اللَّه تبارک وتعالي علي خلقه نحّانا عن جوارهم» ؛ [3] «هر گاه خداوند تبارک و تعالي بر خلقش غضب کند ما را از همجواري آنها دور خواهد کرد.»

اين روايت به طور صريح دلالت بر ولادت و وجود حضرت مهدي عليه السلام دارد، لکن مستفاد آن اين است که در عين وجود، از منظر شما غايب است.

ثالثاً: روايت از حيث سند ضعيف است، همان گونه که مرحوم مجلسي نيز به آن اشاره کرده است.

رابعاً: اين روايت مخالف روايات ديگري است که متواتر بوده و دلالت بر خالي نبودن زمين از حجّت دارد.