امام زمان عليه السلام در توقيع اول خود به شيخ مفيدرحمه الله مي فرمايد: «إنّا غير مهملين لمراعاتکم، ولا ناسين لذکرکم، ولولا ذلک لنزل بکم الأوآء واصطلمکم الأعدآء» ؛ [1] «ما در رسيدگي و سرپرستي شما کوتاهي و اهمال نکرده و ياد شما را از خاطر نبرده ايم که اگر جز اين بود، دشواري ها و مصيبت ها بر شما فرود مي آمد و دشمنان، شما را ريشه کن مي نمودند.»

شيعه به جهت پيروي از حق و حقيقت، دائماً مورد تعرّض حکّام جور و معاندان و مخالفان بوده است، لذا به کسي نياز دارد که در سختي ها و گرفتاري ها او را ياري کند و از نابودي نجاتش دهد. حضرت در اين توقيع به شيعيانش اين بشارت را مي دهد که با وجود غيبتم، شما را حمايت مي کنم و هرگز نمي گذارم نقشه هاي دشمنان حق و حقيقت به ثمر نشيند و مذهب شيعه نابود شود.

و در حديث ديگر حضرت مي فرمايد: «أنا خاتم الأوصيآء، وبي يدفع اللَّه عزّوجلّ البلآء عن أهلي وشيعتي» ؛ [2] «من خاتم اوصيايم. خداوند به سبب من بلا را از اهل و شيعيانم دفع مي کند.»