عبدالکريم صفي پور مي گويد: «جابلص شهري است به مغرب که بعد از آن انساني نيست، و جابلق شهري است به مشرق برادر جابلص». [1] .

خلف تبريزي مي گويد: «در عالم مثال گفته اند: جابلقا و جابرسا دو شهري است در عالم مُثُل. و به اعتقاد محققان، منزل آخر سالک است در سعي وصول قيد به اطلاق و مرکز به محيط. و سپس مي گويد: جابلقا منزل اول سالک باشد. [2] .

قطب الدين شيرازي، تفاوت جابلقا و جابرسا را چنين مطرح مي کند: «جابرسا و جابلقا» نام دو شهر از شهرهاي عالم «عناصر مثل» است. [3] .

سيد کاظم رشتي، مهم ترين شاگرد شيخ احمد احسائي گفته است: «جابلقا و جابرسا در سفر اول که سفر از خلق به حق است قرار دارد. اين سفر (بلکه اين شهر) داراي محله هاي متعددي است که محله نوزدهم آن «حظيره القدس» و محل پرندگان سبز و صور مثاليه است. جابرسا و جابلقا دو محله از اين شهر مي باشند که هر کدام از آنها داراي هفتاد هزار درب است و در کنار هر دربي، هفتاد هزار امت وجود دارد که به هفتاد هزار زبان با يکديگر صحبت مي کنند و هر زباني با زبان ديگر هيچ مشابهتي ندارد». [4] .