يکي از مهمترين انديشه هاي شيخيه به رياست «شيخ احمد احسائي» اعتقاد به «بدن هورقليايي» است که اين بدن در شهر «جابلقا و جابرسا» قرار دارد. او به گمان خود، با اين نظريه، سه مسئله مهم و عميق فلسفي را تحليل نموده است؛ يعني معراج جسماني رسول خداصلي الله عليه وآله و معاد جسماني و حيات امام زمان عليه السلام را در طول بيش از ده قرن.

او معتقد است که امام زمان عليه السلام با بدني غير عنصري و تنها هورقليايي در شهر جابلقا و جابرسا زندگي مي کند.

شيخ احمد احسائي، امام زمان عليه السلام را زنده و در عالم «هورقليا» مي داند. [1] .

وي مي گويد: «هورقليا ملک آخر است که داراي دو شهر جابرسا که در مغرب قرار دارد و جابلقا که در مشرق واقع است مي باشد. پس حضرت قائم عليه السلام در دنيا در عالم مثال نيست، اما به گونه اي است که به صورت هيکل عنصري مي باشد، با مثالش در مثال، و با جسدش در اجساد و با جسمش در اجسام و با نفس خود در نفوس و با روحش در ارواح است. [2] .

او همچنين مي گويد: «امام زمان عليه السلام در هنگام غيبت در عالم هورقليا است و هر گاه بخواهد به «اقاليم سبعه» تشريف بياورد، صورتي از صورت هاي اهل اين اقاليم را مي پوشد و کسي او را نمي شناسد. جسم و زمان و مکان ايشان لطيف تر از عالم اجسام بوده و از عالم مثال است. [3] .