در پاسخ مي گوييم:

اولاً: اعجاز، در نظام طبيعت و تکوين خلاف اصل است، مگر آنکه ضرورتي اقتضا کند و در مورد حضرت مهدي عليه السلام اراده خداوند بر اين تعلّق گرفته که محافظت حضرت از راه غيبت باشد.

ثانياً: مصالح و مفاسد و تقديرات الهي به تبع واقعيت هاي الهي تغيير پيدا مي کند. خداوند متعال براي امت اسلامي يازده امام معصوم به جهت هدايتشان فرستاد، ولي يکي پس از ديگري آنان را به شهادت رساندند و با اين عملکرد بد و کارنامه سوئي که از خود نشان دادند تقدير خداوند بر اين تعلّق گرفت که امام دوازدهم را تا مدّتي در پشت پرده غيبت قرار دهد تا محروميّت غيبت امام را احساس کنند و با ظهور حضرتش قدر او را بدانند.

ثالثاً: مطابق آيات و روايات، يکي از سنّت هاي حتمي خداوند متعال مسأله امتحان امت هاست. امت اسلامي نيز از اين قانون استثناپذير نيست. و هر امّتي به نحوي امتحان خواهد شد. امتحان امت اسلامي در اين عصر و زمان به غيبت امام زمان آنهاست، که آيا با اين حالت بر دين و مذهب خود استقامت دارند يا خير؟