مطابق آيات و روايات، انسان عبث و بيهوده آفريده نشده است، بلکه هدف و غرضي خاص براي خلقت او در نظر گرفته شده که همان رسيدن انسان به کمال يعني لقاي الهي است که از راه يقين و عبوديت همه جانبه حاصل مي گردد.

در علم کلام به اثبات رسيده که لطف بر خداوند واجب است. لذا از باب لطف بايد خداوند هر امري را که در راستاي اهداف خلقت است ايجاد کرده و موانع آن را نيز برطرف سازد. با مراجعه تاريخ گذشته پي مي بريم که تاکنون اين هدف عمومي در سطح کلّ جامعه بشري تحقق نيافته است. لذا به اين نتيجه مي رسيم که: به جهت تحقق هدف کلّي خلقت لازم است خداوند با زمينه سازي خاص که همان تشکيل حکومت عدل جهاني توحيدي است مردم را در پياده کردن اين هدف عمومي ياري دهد.