ابوجعفر محمّد بن عثمان بن سعيد عَمْري بعد از وفات پدرش همان گونه که امام عسکري عليه السلام تصريح نموده بود، به مقام سفارت نايل شد. آن حضرت به جماعت قمي ها فرمود: «اشهدوا عليّ أنّ عثمان بن سعيد وکيلي، وأنّ ابنه محمّد وکيل ابني مهديّکم» ؛ [1] «شهادت دهيد بر من که عثمان بن سعيد وکيل من است. و نيز فرزند او محمّد وکيل فرزندم مهدي شماست.»

و نيز سفارت او با نصّ و تصريح پدرش به امضا رسيد. [2] .

او نزد شيعيان عصر خود مورد وثوق و معروف به امانت داري بود. و هيچ يک از اماميه در اين مطلب شک نداشتند. چگونه شک کنند در حالي که امام عسکري عليه السلام در حق او و پدرش فرمود: «العمري وإبنه ثقتان» ؛ [3] «عَمْري و فرزندش مورد وثوقند...».

و نيز امام مهدي عليه السلام او را مورد تأييد خود قرار داد و فرمود: «لم يزل ثقتنا في حياة الأب رضي اللَّه عنه» ؛ [4] «تو در زمان حيات پدر دائماً مورد وثوق ما بودي...».

وي در حدود پنجاه سال به نحو احسن وظايف خود را به خوبي انجام داد تا آنکه در جمادي الاولي سال 305 يا 304 هجري به رحمت ايزدي پيوست. [5] .

محمد بن عثمان بيشتر از ديگر سفيران در اين پست و مقام به خدمت پرداخت. کتاب هايي در فقه تأليف کرده که از امام عسکري و حضرت مهدي عليهما السلام و پدرش عثمان بن سعيد و از امام هادي عليه السلام اخذ نموده است. [6] او به ارشاد امام مهدي عليه السلام از زمان مرگش اطلاع داشته است، و لذا براي خود قبري را آماده نموده بود. [7] بعد از وفات در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد.