صدوق رحمه الله به سندش از ابي هاشم داوود بن قاسم جعفري نقل مي کند که از ابوالحسن (امام هادي عليه السلام) شنيدم که مي فرمود: «... ومن بعدي الحسن ابني فکيف للنّاس بالخلف من بعده؟ قال: فقلت: وکيف ذاک يا مولاي؟! قال: لأنّه لا يري شخصه ولا يحلّ ذکره باسمه...» ؛ [1] «جانشين بعد از من فرزندم حسن است، پس چگونه است شما را به خلف بعد از خلف؟ عرض کردم: چگونه، خداوند مرا فدايت گرداند؟ حضرت فرمود: زيرا شخصش ديده نمي شود و حلال نيست که نامش برده شود...».