عبدالعظيم حسني عليه السلام مي گويد: من بر آقايم محمّد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمّد بن علي بن الحسين بن علي بن ابي طالب عليهم السلام وارد شدم به قصد اينکه از او درباره قائم سؤال کنم که آيا او مهدي است يا ديگري، حضرت ابتدائاً فرمود: «... يا أباالقاسم! إنّ القآئم منّا هو المهديّ الّذي يجب أن ينتظر في غيبته ويطاع في ظهوره وهو الثالث من ولدي...» ؛ [1] «اي اباالقاسم! همانا قائم از ما همان مهدي است که واجب است در غيبتش انتظار او را کشيده و هنگام ظهورش از او اطاعت شود، و او سومين از اولاد من است...».

صقر بن ابي دلف مي گويد: به امام جوادعليه السلام عرض کردم: چرا قائم را منتظر خوانند؟ فرمود: «... لأنّ له غيبة تکثر أيّامها ويطول أمدها فينتظر خروجه المخلصون وينکره المرتابون...» ؛ [2] «زيرا براي او غيبتي است که روزهايش زياد و مدّتش طولاني خواهد بود. مخلصين در انتظار خروج او به سر خواهند برد، و شک کنندگان، او را انکار خواهند کرد...».