شيخ صدوق رحمه الله به سند خود در حديثي نقل مي کند که امام حسن مجتبي عليه السلام بعد از مصالحه با معاويه و اعتراض برخي به آن حضرت در اين جهت فرمود: «ويحکم ما تدرون ما عملت، واللَّه الّذي عملت خير لشيعتي مما طلعت عليه الشمس أو غربت، ألا تعلمون أنّي إمامکم مفترض الطاعة عليکم وأحد سيّدي شباب أهل الجنّة بنصّ رسول اللَّه صلي الله عليه وآله علَيّ؟ قالوا: بلي. قال: أما علمتم أنّ الخضرعليه السلام لمّا خرق السفينة وأقام الجدار وقتل الغلام کان ذلک سخطاً لموسي بن عمران عليهما السلام إذا خفي عليه وجه الحکمة في ذلک وکان ذلک عند اللَّه تعالي ذکره حکمة وصواباً. أما علمتم أنّه ما منّا أحد إلّا ويقع في عنقه بيعة لطاغية زمانه إلّا القآئم الّذي يصلّي روح اللَّه عيسي بن مريم عليهما السلام خلفه فإنّ اللَّه عزّوجلّ يخفي ولادته ويغيب شخصه لئلّا يکون لأحد في عنقه بيعة. إذا خرج ذلک التاسع من ولد أخي الحسين بن سيّدة الإماء يطيل اللَّه عمره في غيبته ثمّ يظهره بقدرته في صورة شآبّ دون أربعين سنة ذلک ليعلم أنّ اللَّه علي کلّ شي ء قدير.» ؛ [1] «واي بر شما! نمي دانيد که من چه کردم؟ به خدا سوگند آنچه را من انجام دادم براي شيعيانم از آنچه خورشيد بر او طلوع و غروب کرده بهتر است. آيا نمي دانيد که من امام شما هستم که اطاعتم بر شما واجب است؟ آيا من يکي از دو آقاي جوانان اهل بهشت به تصريح رسول خداصلي الله عليه وآله نيستم؟ گفتند: آري. فرمود: آيا نمي دانيد خضرعليه السلام هنگامي که کشتي را سوراخ و ديوار را بر پا و غلام را کشت، مورد غضب موسي بن عمران قرار گرفت، به جهت آنکه حکمت آن را نمي دانست؟ ولي اين امر نزد خداوند متعال مطابق حکمت و صواب بود. آيا نمي دانيد که هر يک از ما بر گردن خود بيعت طاغوت زمان خود را داريم، جز قائمي که عيسي بن مريم عليهما السلام پشت سر او نماز مي گزارد. خداوند عزّوجلّ ولادت او را مخفي خواهد نمود، و شخصش را غايب خواهد کرد تا آنکه بر گردن او از جانب هيچ کس هنگام خروج بيعت نباشد. او نهمين از اولاد برادرم حسين و فرزند بهترين زنان است. خداوند عمر او را در غيبتش طولاني خواهد گرداند، آن گاه او را به قدرت خود در صورت جواني کمتر از چهل سال ظاهر خواهد نمود، تا دانسته شود که خداوند بر هر کاري قدرتمند است.»