در مصادر حديثي شيعه ابوابي به چشم مي خورد با روايات فراوان که هر کدام دلالت صريح يا ضمني يا التزامي بر ولادت و وجود امام مهدي عليه السلام دارد و تعداد زيادي از آنها صحيح السند است. اينک تنها به اين ابواب به صورت فهرست وار اشاره مي کنيم:

1 - حجت بر خلق تنها توسط امام قائم است. در ذيل اين باب ده ها روايات وجود دارد که برخي از سندها صحيح است. [1] .

2 - ائمه ارکان زمين هستند. [2] .

3 - براي هر زماني هدايت گري است. [3] .

4 - ائمه واليان امر خدايند. [4] .

5 - امام مايه حيات مردم است. [5] .

6 - احاديث غيبت: ده ها روايت در مصادر حديثي وجود دارد که دلالت بر اصل غيبت دارد و تعداد بسياري از آنها صحيح السند است. رواياتي که کليني و ديگران در کتاب هاي حديثي خود نقل کرده اند. [6] .

ابن فارس مي گويد: «ماده (غيب) اصل صحيحي است که دلالت بر مستور بودن شئ از چشم ها دارد». [7] .

فيومي مي گويد: «ماده غيبت به معناي دور شدن شئ است...». [8] .

7 - احاديثي که دلالت بر وجود دو غيبت براي حضرت مهدي عليه السلام دارد (ده حديث).

8 - احاديثي که دلالت دارد بر اينکه غيبت او طولاني است (نود و يک حديث).

9 - رواياتي که دلالت بر علّت غيبت دارد (هفت حديث).

10 - رواياتي که دلالت بر فوايد وجود او و انتفاع مردم در عصر غيبت از حضرت دارد (هفت حديث).

11 - رواياتي که دلالت بر طول عمر او دارد (سيصد و هيجده حديث).

12 - رواياتي که دلالت دارد بر اينکه او دائماً در سنّ جواني است (هشت حديث).

13 - رواياتي که بر فضيلت ايمان به آن حضرت در عصر غيبت دلالت دارد. (بيست و سه حديث).