خداوند متعال مي فرمايد: وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلّا خَلا فِيها نَذِيرٌ؛ [1] «و هر امّتي در گذشته انذار کننده اي داشته است.»

از آيه فوق به خوبي استفاده مي شود که در هر زماني بايد در ميان مردم حجت خدا و هادي علي الاطلاق موجود باشد.

امام باقرعليه السلام فرمود: «اي گروه شيعه! خداوند تبارک و تعالي مي فرمايد: وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلّا خَلا فِيها نَذِيرٌ. عرض شد: اي اباجعفر! مگر نذير بر اين امت، محمّد نيست؟ حضرت فرمود: «... صدقت فهل کان نذير وهو حيّ من البعثة في أقطار الأرض...» ؛ [2] «آري راست مي گويي، آيا محمّد در زمان حياتش انذار کننده از زمان بعثت براي همه مناطق نبود؟...».

در تفسير علي بن ابراهيم در ذيل آيه فوق مي خوانيم: «...لکلّ زمان إمام...» ؛ [3] «...و براي هر زماني امامي است.»