گاهي سؤال مي شود: اگر قرار است که امام در پشت پرده غيبت باشد و بر کسي ظاهر نگردد و نيز متولي اقامه حدّ و تنفيذ حکم نگردد و مردم را به حقّ و جهاد با دشمن دعوت نکند، چه فايده اي در وجود اوست؟

پاسخ:

1 - غيبت امام به جهتي از ناحيه ما مي باشد، و لذا در ظهور او نيز عملکرد ما دخيل است.

2 - در عصر غيبت هرگز حدود الهي و تنفيذ احکام و دعوت به حق و جهاد با دشمنان تعطيل نمي گردد، بلکه بنابر توکيل عام از جانب امام زمان عليه السلام اين امور به فقها واگذار شده است.

3 - امام گرچه غايب است ولي نسبت به احکام کلّي جنبه نظارتي داشته و حافظ مجموعه شريعت است. و لذا در صورتي که اجماعي بر خلاف حق تشکيل شود دخالت کرده و القاي خلاف مي نمايد.

4 - وجود امام آن گونه که در جاي خود گفته شد واسطه فيض الهي و علت غايي خلقت است، و بدون او زمين مضطرب خواهد شد، و لذا او واسطه تکوين نيز مي باشد.

5 - امام، گرچه از انظار عموم مردم غايب است ولي نسبت به نفوس قابل هدايت باطني دارد، او هر نفسي را که قابل هدايت ببيند از راه باطن او را به حقّ و حقيقت رهنمون خواهد ساخت.