مرحوم شهيد صدررحمه الله در اين باره مي فرمايد: «قضيّه مهدي عليه السلام حقيقتي است که امت اسلامي در طول قرن ها با آن زندگي نموده است، و خصوصاً در طول هفتاد سال سُفرا و نوّاب خاص حضرت عليه السلام در خلال معاشرتشان با مردم به آن تذکّر داده اند، در حالي که هيچ کس در اين مدت حرف خلافي از آنها نشنيده است. آيا انسان مي تواند باور کند که دروغي بتواند نه تنها در مدت هفتاد سال بلکه قرن ها دوام آورد، و يا چهار نفر به عنوان نايب آن حضرت عليه السلام بر او اتفاق داشته باشند بدون آنکه هيچ گونه شکّ و ترديدي براي کسي پديد آيد، و بدون آنکه بين آن چهار نايب کمتر علاقه خاصي وجود داشته باشد تا مجوّز توافق بر کذب شود. از قديم الايام گفته شده که ريسمان دروغ کوتاه است. و نيز منطق حيات و زندگاني ثابت مي کند که از جهت علمي و به حساب احتمالات محال است که دروغي به اين شکل بتواند دوام آورده و اطمينان تمام امت را جلب نمايد». [1] .