بازگشت

برهان فطرت بر وجود امام زمان را چگونه تقرير مي کنيد؟


اين برهان را با ذکر مقدماتي تقرير خواهيم نمود:

1 - روان شناسان تمايلات غريزي و فطري انسان را به سه نوع تقسيم کرده اند:

الف. تمايلات شخصي از قبيل دوستي و....

ب. تمايلات اجتماعي از قبيل همنوع دوستي.

ج. تمايلات عالي از قبيل حقيقت جويي و حسّ ديني و پرستش و رسيدن به کمال مطلق و....

2 - براي رسيدن به کمال مطلق و معبود حقيقي، احتياج به واسطه اي دارد که خود سفر کرده، تا بتواند انسان را دستگيري کند. تمايل به اين واسطه نيز در وجود انسان احساس مي شود.

3 - اگر تمايل و کشش به چيزي در انسان وجود دارد، بايد آن چيز در خارج وجود داشته باشد، وگرنه وجودش در انسان لغو است. و به عبارت ديگر، کشش و عشق انسان به کامل مطلق و انسان کامل معصوم که واسطه او در عالم خلقت است، از امور ذات الاضافه است، و تحقّق اين امور بدون تحقّق مضاف اليه امکان پذير نيست. نتيجه اينکه وجود امام به عنوان واسطه وصول به کمال مطلق ضروري است.

حال اگر کسي سؤال کند که اين کشش چگونه در انسان به وجود مي آيد؟ در جواب مي گوييم هرگاه با عقل و فکر به اين نتيجه رسيديم که در عالم وجود، بايد «واسطه فيض» موجود باشد که وجودش داراي آثار و برکات چندي است انسان فطرتاً به او گرايش پيدا مي کند و به همين جهت است که بايد هميشه اين انسان کامل، وجود خارجي داشته باشد.