حضرت مهدي عليه السلام در راستاي تثبيت امامت و رهبري خود نسبت به جامعه شيعي اقداماتي را انجام داد:

1 - اقامه معجزات و کرامات

در قضيه ابوالاديان - که قبلاً به آن اشاره شد - آمده است: «... کودک جلو آمد و بر حضرت عسکري عليه السلام نماز گزارد و بعد در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد. کودک - حضرت مهدي عليه السلام - به من فرمود: اي بصري! جواب نامه هايي که با تو است نزد من آر. آنها را به حضرت تقديم نمودم. در دلم گفتم: اين دو نشانه از نشانه هاي امامت است که در اين کودک مشاهده کردم. تنها باقي مي ماند يک نشانه و آن اينکه از آنچه در هميان است خبر دهد....

ابوالاديان مي گويد: خادم خارج شد و فرمود: نزد شما نامه هاي فلان شخص و فلان شخص است، و در خورجين او هزار و ده دينار وجود دارد که از آن جمله دينارهايي زرکوب است. آن جماعت نيز نامه ها و مال را به او داده و گفتند: کسي که تو را براي گرفتن اينها فرستاده همان امام است...». [1] .

2 - جواب مسائل

يکي ديگر از راه هاي اثبات امامت خود، پاسخ به سؤال هايي بود که توسط نوّاب اربعه به آن حضرت ارسال مي شد و حضرت نيز جواب آنها را به صورت توقيع مرقوم مي داشتند، همانند: جواب به مسائل احمد بن اسحاق اشعري، جواب به مسائل اسحاق بن يعقوب، جواب سؤال هاي حميري، جواب به مسائل محمّد بن ابراهيم مهزياري، جواب به مسائل ابي الحسين بن محمّد اسدي و ديگران.