در توقيعي که از ناحيه مقدسه صادر شد حضرت اشاره به جعفر کرده، مي فرمايند: «... وقد ادّعي هذا المبطل المفتري علي اللَّه الکذب بما ادعاه، فلا أدري بأيّة حالة هيي له رجاء أن يتم دعواه، أبفقه في دين اللَّه؟ فواللَّه ما يعرف حلالا من حرام ولا يفرق بين خطاء وصواب...» ؛ [1] «... به طور حتم اين شخص مبطل و تهمت زننده به خدا است و در آنچه مي گويد ادعاي دروغ و کذب نموده است، نمي دانم که به کدامين حالت اميد دارد که ادعاي خود را تمام نمايد؟ آيا به فهم در دين خدا؟ به خدا سوگند که او حلال را از حرام نمي شناسد و اشتباه و صحيح را تشخيص نمي دهد...».

از اين توقيع استفاده مي شود اول کسي که به جعفر لقب دروغگو داد خود حضرت بوده است و بعد از آن اين عنوان بر او شهرت يافت. برخي نيز وجه توصيف او را به دروغگو به جهت تمييز بين او و امام جعفر صادق عليه السلام مي دانند.