آري، اصحاب و عموم طايفه شيعه اماميه بعد از وفات امام حسن عسکري عليه السلام در طول قرن ها بر ولادت امام زمان عليه السلام اتفاق داشته اند، اگر چه در ابتدا حيرت و شکي در ولادت و امامت آن حضرت در بين گروهي از شيعيان پديد آمد، ولي بعد از گذشت زمان نه چندان طولاني و به عنايت و تبليغ بزرگان اماميه، همگي به راه مستقيم هدايت شده و به امامت امام عصرعليه السلام اعتقاد پيدا نمودند، همان گونه که شيخ مفيد در کتاب «الفصول المختاره» به آن اشاره کرده است.

او مي گويد: «از اين فرقه هايي که ذکر شد هيچ فرقه اي در زمان ما که سال 373 هجري است باقي نمانده است جز شيعه دوازده امامي که قائل به امامت فرزند امام حسن همنام رسول خداصلي الله عليه وآله بوده و همگي بر زنده بودن ايشان قطع داشته و معتقد به بقاي آن حضرت تا زماني که قيام به شمشير کند، هستند...». [1] .