گاهي سؤال مي شود اگر خداوند متعال اراده کرده که در پايان تاريخ بشر جهان را پر از عدل و داد کند، و اين کار احتياج به رهبري الهي دارد، چه ضرورتي است که او را قبل از تشکيل حکومت عدل جهاني خلق کند؟ چرا او را در همان زمان که احتياج به اوست خلق نمي کند؟

پاسخ:

1 - از ادله عقلي و نقلي استفاده مي شود که زمان، هيچ گاه نبايد از حجت و وليّ خدا خالي باشد، هم از جهت فيض تشريع و هم تکوين. اين مطلب در جاي خود به اثبات خواهد رسيد.

2 - علم جديد اين مطلب را بدون استثنا به اثبات رسانده که عالم بر اساس حرکت تدريجي پايه گذاري شده است. هر چيزي حرکت تدريجي خود را دارد، بدون آنکه اين مطلب با قدرت خداوند تنافي داشته باشد. لذا خداوند متعال آسمان ها و زمين را در مدت شش روز آفريد نه در يک لحظه.

آيا خداوند عاجز بود که در يک لحظه آنها را بيافريند؟ هرگز. چرا بايد نطفه انسان نه ماه در شکم مادر بماند و شرايط طبيعي خود را طيّ کند تا تبديل به انساني مستوي الخلقه گردد؟ آيا خداوند عاجز است که انسان را در يک لحظه ايجاد نمايد؟ در مورد تشکيل حکومت عدل جهاني نيز همين حکم جاري است، خداوند امور آن زمان را از پيش تدارک مي بيند.

3 - با فلسفه انتظار بيشتر هماهنگ است يعني انتظار کسي که وجود دارد ولي غايب است بيشتر مؤثر است تا کسي که هنوز خلق نشده و در آينده پا به هستي وجود مي گذارد.