از آنجا که حاکمان ظلم و جور شنيده بودند که فرزند امام عسکري عليه السلام مهدي موعود، ذخيره الهي براي رفع ظلم و جور از عالم است، لذا درصدد برآمدند تا به هر نحو ممکن او را دستگير کرده و به قتل برسانند. سه بار طرح ترور و قتل حضرت مهدي عليه السلام ريخته شد ولي در هيچ مرتبه آنان به اين عمل شوم موفّق نشدند. يک بار توسط معتمد عباسي، چند روز بعد از شهادت امام عسکري عليه السلام، و دو بار ديگر توسط معتضد عباسي که بعد از معتمد حکومت را به دست گرفته بود. و خلفاي ديگر بعد از آنکه از دستگيري و ترور حضرت مأيوس شدند، اقدامي بر ضدّ او انجام ندادند.

شيخ طوسي رحمه الله يکي از اين موارد را در کتاب «الغيبة» از رشيق نقل کرده که مي گويد: «معتضد عباسي، من و دو نفر ديگر را به جهت دستگيري هر کسي که در خانه امام عسکري عليه السلام است فرستاد، ما با ديدن معجزه اي نتوانستيم حضرت را دستگير کنيم و لذا از تصميم خود منصرف شديم...». [1] .