برخي مي گويند: در دولت عباسي از آنجا که اتراک در شؤون خلافت سيطره پيدا کرده بودند و عزل و نصب ها به دست آنها افتاده بود، لذا حکومت عباسيان به ضعف و سستي گراييده بود و نمي توانستند زمام حکومت را به دست داشته باشند، لذا موقعيّت سياسي که در عصر غيبت امام زمان عليه السلام به وجود آمد توجيه گر خوف و تقيّه بر آن حضرت نبود تا امام عسکري عليه السلام او را مخفي بدارد.

پاسخ:

1 - اگر چه دولت عباسي در آن عصر نسبت به اوّل تأسيس آن از قوت آن چناني برخوردار نبود ولي في نفسه دولت مقتدري به حساب مي آمد.

2 - از آنجا که کفر همگي يک ملت واحد است، لذا گرچه حکومت عباسي با معارضين داخلي از قبيل اتراک درگير بودند ولي همگي بر اين اتفاق داشتند که بايد با اهل بيت عليهم السلام و علويين مقابله و مبارزه نمود.

3 - دولت بني عباس گرچه مشغول مبارزه با معارضين داخلي بوده است ولي همان گونه که قبلاً اشاره شد هرگز از مبارزه با اهل بيت غافل نبودند.