حسين بن خالد در حديثي مي گويد: به امام رضاعليه السلام عرض شد: «... ومن القآئم منکم أهل البيت؟ قال: الرابع من ولدي ابن سيّدة الإمآء يطهّر اللَّه به الأرض من کلّ جور، ويقدّسها من کلّ ظلم، وهو الّذي يشکّ الناس في ولادته وهو صاحب الغيبة قبل خروجه» ؛ [1] «قائم از شما اهل بيت کيست؟ حضرت فرمود: «چهارمين از اولادم، فرزند بهترين زنان، خداوند به واسطه او زمين را از هر گونه ظلم و جور پاک و مقدس خواهد کرد. و اوست است کسي که مردم در ولادتش او شک کنند، و او کسي است که قبل از خروجش غيبت خواهد نمود...».

دعبل خزاعي مي گويد: قصيده اي را براي مولايم امام علي بن موسي الرضاعليه السلام انشاد کردم. هنگامي که به اين اشعار رسيدم:



خروج إمام لا محالة واقع

يقوم علي اسم اللَّه و البرکات



يميّز فينا کلّ حقّ و باطل

و يجزي علي النّعمآء و النقمات



«خروج امام به طور حتم واقع خواهد شد. او که بر اسم خدا و برکات قيام خواهد کرد. در بين ما هر حق و باطلي را تمييز خواهد داد. و بر نعمت ها و مصيبت ها جزا خواهد داد.»

«بکي الرضاعليه السلام بکاءاً شديداً، ثمّ رفع رأسه إليّ، فقال لي: يا خزاعي! نطق روح القدس علي لسانک بهذين البيتين فهل تدري من هذا الإمام ومتي يقوم؟ فقلت: لا يا مولاي إلّا أنّي سمعت بخروج إمام منکم يطهّر الأرض من الفساد ويملأها عدلاً. فقال: يا دعبل! الإمام بعدي محمد ابني، وبعد محمد ابنه عليّ، وبعد عليّ ابنه الحسن، وبعد الحسن ابنه الحجّة القآئم المنتظر في غيبته المطاع في ظهوره...» ؛ [2] «امام رضاعليه السلام گريه شديدي کرد، پس سرش را به سوي من بلند کرد آن گاه فرمود: اي خزاعي! روح القدس بر زبان تو به نطق درآمد، آيا مي داني که اين امام کيست؟ و کي قيام مي کند عرض کردم: خير، اي مولاي من جز آنکه شنيده ام که امامي از شما خروج خواهد کرد و زمين را از فساد پاک خواهد نمود و پر از عدل و داد خواهد نمود. حضرت فرمود: همانا امام بعد از من فرزندم محمّد است، و بعد از محمّد فرزندش علي، و بعد از علي فرزندش حسن، و بعد از حسن فرزندش حجت قائم است، او کسي است که در غيبتش منتظر و در هنگام ظهورش مطاع خواهد بود...».