احاديث بسيار زيادي در متون اسلامي اعم از شيعه و سني بر اين امر اتفاق دارند که امام زمان عليه السلام بعد از ظهور خود زمين را پر از عدل و داد خواهد کرد، همان گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.

ابوسعيد خدري از رسول خداصلي الله عليه وآله روايت کرده که فرمود: «لا تقوم الساعة حتي تمتلئ الأرض ظلماً وعدواناً. قال: ثمّ يخرج رجل من عترتي (أو من أهل بيتي) يملأها قسطاً وعدلاً کما ملئت ظلماً وعدواناً» ؛ [1] «قيامت برپا نمي شود تا اينکه زمين پر از ظلم و ستم گردد. سپس فرمود: آن گاه شخصي از عترتم يا از اهل بيتم [ترديد از راوي است] خروج کرده، زمين را از عدل پر خواهد کرد، همان گونه که از ظلم و ستم پر شده باشد.»

شيخ طوسي به سند خود از امام صادق عليه السلام نقل کرده که فرمود: «يظهر صاحبنا وهو من صلب هذا - وأومأ بيده إلي موسي بن جعفرعليهما السلام - ويملأها عدلاً کما ملئت جوراً وظلماً» ؛ [2] «صاحب ما ظهور مي کند، در حالي که از نسل اين شخص است (حضرت با دست مبارک خود به موسي بن جعفرعليه السلام اشاره کرد) آن گاه زمين را پر از عدل و داد مي کند، همان گونه که از ظلم و جور پر شده باشد.»