ابو سليمان داود بن عنا بحراني گفت من براي ابوالسهل اسمعيل بن علي نوبختي تاريخ تولد -م ح م د- فرزند امام حسن عسکري را خواندم که در سامرا سال دويست و پنجاه و شش متولد شده و نام مادرش صيقل و کنيه او ابوالقاسم است، پيغمبر توصيه نموده که او را به اين کنيه بخوانند زيرا فرموده نامش نام من و کنيه اش کنيه من است او ملقب به مهدي است و حجت منتظر و صاحب الزمان است.

اسمعيل بن علي گفت من خدمت امام حسن عسکري رسيدم در همان بيماري که از دنيا رفت به خادم خود عقيد که چهره اي سياه



[ صفحه 149]



داشت و از اهالي نوبه بود و قبلا افتخار خدمتکاري امام علي النقي را داشت در کودکي نگهدار امام حسن عسکري بوده، فرمود مقداري آب را با مصطکي برايم بجوشان آب را حاضر کرد صيقل مادر امام زمان آب را آورد همين که امام حسن عسکري قدح را بدست گرفت و خواست بياشامد دستهاي مبارکش به لرزه در آمد به طوريکه قدح به دندانهايش مي خورد و قدح را روي زمين گذاشته به عقبد فرمود داخل اين خانه برو کودکي را در حال سجده خواهي ديد او را پيش من بياور.

عقيد گفت داخل خانه شدم کودکي را ديدم در حال سجده که انگشت سبابه خود را به طرف آسمان بلند نموده سلام کردم نمازش را کوتاه کرد. عرض کردم مولايم به شما مي گويد پيش ايشان بيائيد در اين موقع مادرش صيقل آمده دست او را گرفت و پيش پدرش برد.

ابوالسهل گفت همين که کودک در مقابل پدر قرار گرفت چهره اي درخشان داشت با موهائي مجعد دندانهايش گشاده چشم امام حسن عسکري که به او افتاد شروع به گريه نمود «قال يا سيد اهل بيته اسقني الماء فاني ذاهب الي ربي» فرمود اي بزرگ خانواده خود مقداري آب به من بده که عازم سفر بسوي پروردگار هستم. کودک قدح آب مصطکي را بدست گرفت و در مقابل دهان مبارک امام قرار داد. مقداري آشاميد آنگاه فرمود مرا براي نماز آماده کنيد، حوله اي در دامن امام گذاشت عضو، عضو آن جناب را وضو داد و مسح بر سر و پاهايش کشيد.

امام حسن عسکري فرمود:پسرم! به تو بشارت مي دهم تو صاحب



[ صفحه 150]



الزماني و تو مهدي هستي تو حجت خدا در روي زميني. تو فرزند و جانشين مني -نامت -م ح م د- بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابيطالب هستي تو از دودمان پيغمبري او نام و کنيه تو را گذاشته اين قرار داد را پدرم با من بسته از طرف آباء گرام خود درود پروردگار بر آنها باد در همان دم از دنيا رفت.