چهارم: از تکاليف مقرره، صدقه دادن است به آنچه ميسر شود در هر وقت، براي حفظ وجود مبارک امام عصر (عليه السلام)، و فرموده اند که: چون به برهان عقل و نقل و وجدان، هيچ نفسي عزيزتر و گرامي تر نيست و نبايد باشد از وجود مقدس امام عصر (عليه السلام)، بلکه محبوب تر از نفس خويش، که اگر چنين نباشد، در ايمان، ضعف و نقصان، و در اعتقاد خلل و سستي است. چنانچه به اسانيد معتبره از رسول خدا (صلي الله عليه و آله) مروي است که فرمود: ايمان نياورده احدي از شما تا اينکه بوده باشم من و اهل بيت من محبوب تر نزد او از جان و فرزند و تمام مردم، و چگونه چنين نباشد و حال آنکه وجود و حيات و دين و عقل و صحت و عافيت و ساير نعم ظاهريه و باطنيه ي تمام موجودات از پرتو آن وجود مقدس و اوصياء اوست (صلوات الله عليهم) و چون ناموس عصر و مدار دهر و منير آفتاب و ماه و صاحب اين قصر و بارگاه و سبب آرامي زمين و سير افلاک و رونق دنيا از سمک تا سماک، حاضر در قلوب اخيار و غايب از مردمک اغيار، در اين اعصار، حضرت حجت بن الحسن (صلوات الله عليهما) است و جامه ي صحت و عافيت اندازه ي قامت موزون آن نفس مقدس و شايسته ي قد معتدل آن ذات اقدس است، پس بر تمامي خودپرستان که تمامي اهتمامشان در حفظ و حراست و سلامتي نفس خويش است، چه رسد به آنان که جز آن وجود مقدس



[ صفحه 238]



کسي را لايق هستي و سزاوار عافيت و تندرستي ندانند، لازم و متحتم است که مقصود اولي و غرض اهم ايشان از چنگ زدن به دامان هر وسيله و سببي که براي بقاي صحت و استجلاب عافيت و قضاي حاجت و دفع بليت مقرر شده - چون دعاء و تضرع و تصدق و توسل - سلامتي و حفظ آن وجود مقدس باشد، الي آخر کلماته الشريفة و افاداته المنيفه.



[ صفحه 239]