پس از جمله تکاليف انام بعد از معرفت و شناسائي شخص مقدس امام (عليه الصلوة و السلام) معرفت و شناسائي و پيروي و فرمان برداري راويان و دانشمندان احاديث و اخبار اهل بيت معصومين (سلام الله عليهم) مي باشد و اين نوع از روات احاديث و حديث فهمان، به حسب درجات متفاوت و متغايرند. ايمان آوردن واقرار نمودن به نوع آنها لازم، و تقليد و پيروي کردن يک نفر از مجتهدين آنها بر مقلد واجب است. الحال، اگر بخواهم رشته سخن را بکشم که آن شخص راوي حديث و صاحب فهم و متفقه اخبار، چگونه صفاتي علما و عملا بايد داشته باشد، اصل غرض حقير از اين نسخه از ميان خواهد رفت و محتاج به چندين هزار بيت کتابت خواهم شد.

همين قدر اجمالا عرض مي کنم، گول و فريب هر ريش و عمامه را نبايد خورد. آن شخص بايد عالم باشد، عامل باشد، عامل باشد، عادل باشد، صاحب اخلاص باشد - اگرچه مخلصين هم در خطر عظيمند - و موافق سيره ي محمد و آل محمد (صلي الله عليه و عليهم اجمعين) رفتار نمايد، نه موافق سيره ي ملوک و ابناء ملوک و اهل دنيا - چنانکه مي بيني و در آخر اين نسخه انشاء الله اندک بسطي داده خواهد شد - واين نوع اشخاص مانند پاره اي از الماس هستند که در ميان مشتي شيشه و بلور ريخته شود، تو که اهل خبره نيستي نمي تواني آن پاره الماس را جدا کني، مگر آنکه ببري نزد اهل خبره و خبره که به مجرد نگاه کردن - و خبره بودن او در آن شرايط و موازين و صفات مقرره ي معهوده - پاره الماس را از آن



[ صفحه 34]



شيشه و بلورها جدا مي کند و به تو مي دهد، بلکه قيمت و قيراط او را هم خواهد گفت. پس اي برادر من اگر از اهل خبره نيستي.

فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون.



[ صفحه 35]