بازگشت

علايم ظهور


298- «ستکون فتن، القاعد فيا خير من القائم، و القائم فيها خير من الماشي، و الماشي فيها خير من الساعي، من تشرف لها تسبشرفه، فمن وجد ملجا او ملاذا فليعذبه».

- «فتنه هايي پديد خواهد آمد که هر کس در آن روزگار نشسته باشد بهتر از آنست که بايستد. و هر کس ايستاده باشد بهتر از آنست که حرکت کند. و هر کس در حرکت باشد بهتر از آنست که تلاش کند. هر کس خود را در معرض آن فتنه ها قرار دهد، فتنه ها او را در کام خود فرو مي برند. هر کس پناهگاه و محل امني پيدا کند به آن پناه ببرد». [1] .

299- «ليأتين علي العلماء زمان، الموت احب الي احدهم من الذهب الأحمر. و ليأتين احدهم قبر أخيه فيقول: ليتني مکانه».

- «زماني براي دانشمندان پيش مي آيد که مرگ براي آنها از طلاي سرخ محبوبتر مي شود و هر يک از آنها بر سر قبر برادرش آمده مي گويد: اي کاش من جاي او آرميده بودم». [2] .

300- «بلاء يصيب هذه الأمة، حتي لا يجد الرجل ملجا يلجأ اليه من الظلم فيبعث الله رجلا من عترتي فيملأ به الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا».

- «بلاي جانکاهي براين امت روي مي دهد که احدي پناهگاهي پيدا نمي کند که از ستمها به آن پناه ببرد. آنگاه خداوند مردي را از تبار من مي فرستد که زمين را پر از عدل و داد مي کند، آنچنان که پر از جور و ستم شده است». [3] .

301- «سيکون بعدي خلفاء، و من بعد الخلفاء امراء، و من بعد الأمراء



[ صفحه 305]



ملوک جبابره، ثم يخرج رجل من اهل بيتي يملأ الأرض عدلا کما ملئت جورا».

- «بعد از من خلفا، سپس اميران و بعد از آنها پادشاهان ستمگري خواهد بود. آنگاه مردي از اهل بيت من خارج مي شود که زمين را پر از عدالت مي کند، آنچنانکه پر از ستم شده است». [4] .

302- «ويح هذه الامة من ملوک جباترة کيف يقتلون و يطردون، الا من اظهر طاعتهم، فالمومن التقي يصانعهم بلسانه و يفر منهم بقلبه، فاذا اراد الله تعالي ان يعيد الاسلام عزيزا قصم کل جبار عنيد و هو القادر علي ما يشاء، و اصلح الامة بعد فسادها. يا حذيفة! لو لم يبق من الدنيا الا يوم واحد لطول الله ذلک اليوم حتي يملک رجل من اهل بيتي، الملاحم في يديه و يظهر الاسلام، و الله لا يخلف وعده، و هو سريع الحساب».

- «واي به حال اين امت از زمامداران ستمگر، که مي کشند و دور مي اندازند، جز کساني را که اظهار فرمانبري بکند. مومن پرهيزگار، با زبان با آنها سازش مي کند ولي در دل از آنها بيزاري مي جويد. هنگامي که خداوند بخواهد عزت اسلام را باز گرداند، ستمگران عنود را هلاک مي سازد و کار امت را پس از تباهي اصلاح مي نمايد که او بر هر چيزي که بخواهد تواناست. (سپس فرمود): اي حذيفه! اگر از عمر دنيا جز يک روز باقي نباشد خداوند به قدري آن را طولاني سازد که مردي از اهل بيت من سلطنت يابد و جنگهاي سخت نمايد و آيين اسلام را آشکار سازد، که خداوند هرگز در وعده ي خود تخلف ننمايد و در حسابگري بسيار سريع است». [5] .

303- «ينزل بامتي في آخر الزمان بلاء شديد من سلطانهم، لم يسمع بلاء اشد منه، حتي تضيق عليهم الأرض الرحبة، و حتي يملأ الأرض جورا و



[ صفحه 306]



ظلما، لا يجد المومن ملجا يلتجي اليه من الظلم، فيبعث الله عزوجل رجلا من عترتي فيملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا، يرضي عنه ساکن السماء و ساکن الأرض، لا تدخر الأرض من بذرها شيئا الا اخرجته، و لا السماء من قطرها شيئا الا صبه الله عليهم مدرارا».

-«بر امت من در آخر الزمان بلاي سختي از سوي زمامدارانشان نازل مي شود که بلايي سخت تر از آن شنيده نشده است. زمين با همه وسعتش بر آنها تنگ مي شود. زمين پر از جور و ستم مي شود و شخص با ايمان پناهگاهي نمي يابد که به آن پناه ببرد. آنگاه خداوند مردي را از عترت من برمي انگيزد که زمين را پر از عدل و داد کند، آن چنان که پر از جور و ستم شده است. ساکنان آسمان و زمين از او خشنود مي شوند. زمين چيزي از باران رحمتش را نگه نمي دارد جز اينکه سيل آسا بر آنها فرومي ريزد». [6] .

304- «اذا صارت الدنيا هرجا و مرجا، و تظاهرات الفتن، و تقطعت السبل، و اغار بعضهم علي بعض فلا کبير يرحم صغيرا، و لا صغير يوقر کبيرا، فيبعث الله عند ذلک منهما (اي الحسنين) من يفتح حصون الضلالة و قلوبا غلفا، يقوم بالدين آخر الزمان کما قمت به اول الزمان، و يملأ الدنيا عدلا کما ملئت جورا».

- «هنگامي که جهان پر از هرج و مرج شود، فتنه ها آشکار شود و راهها ناامن شود و برخي ديگر حمله ور شوند، ديگر بزرگي بر کوچک ترحم نکند و هيچ کوچکي احترام بزرگ را رعايت نکند، خداوند از اين فرزندم (حسن و حسين) کسي را برمي انگيزد که سنگرهاي ضلالت را در هم مي شکند و دلهاي مهر خورده را مي گشايد. دين را در آخر الزمان بر پاي مي دارد آن چنان که من در اول زمان آن را بپا داشتم. زمين را پر از عدل و داد مي کند، آن چنان که پر از ظلم و ستم شده باشد». [7] .



[ صفحه 307]



در اين حديث تصريح شده که حضرت مهدي از نسل امام حسن و امام حسين است و آن صحيح است زيرا حضرت ولي عصر روحي فداه از طرف پدر از تبار امام حسين و از طرف مادر از تبار امام حسن مي باشد، چون مادر امام باقر دختر امام حسن مجتبي است که درود خدا بر همه ي آنان باد.

305- «اذا تشبه الرجال بالنساء بالرجال، و رکبت ذوات الفروج السروج و امات الناس الصلوات و اتبعوا الشهوات، و استخفوا بالدماء و تعاملو برلربا و تضاهروا بالزنا، و شيدوا البنأ و استحلوا الکذب و اخذوا الرشا و اتبعوا الهوي و باعوا الدين بالدنيا، و قطعوا الأرحام و ضنوا بالطعام، و کان الحلم ضعفا و الظلم فخرا، و الامرأ فجرة و الوزراء کذبة و الأمناء خونة و الأعوان ظلمة و القراء فسقة، و ظهر الجور و کثر الطلاق و بد الفجور و قبلت شهادة الزور و شربت الخمور و رکبت الذکور و استغنت النساء بالنساء، و اتخذ الفيي مغنما و الصدقة مغرما، و اتقي الأشرار مخافة السنتهم، و خرج السفياني من الشام و اليماني من اليمن، و خسف البيداء بين مکة و المدينة، و قتل غلام من آل محمد بين الرکن و المقام و صاح صائح من السماء بأن الحق معه و مع اتباعه».

- «هنگامي که مردها خود را به صورت زن در آورده، زنها به صورت مرد در آيند، زنها بر زينها سوار شوند، مردم نماز را ترک کنند و از شهوات پيروي کنند، خونها را سبک بشمارند و از ربا نهراسند، زنا علني شود و ساختمانهاي محکم و مرتفع ساخته شود، دروغ مباح شمرده شود و رشوه رائج گردد، از خواسته هاي نفس پيروي کنند و دين را به دنيا بفروشند، پيوند خويشاوندي را قطع کرده، از بذل طعام خودداري کنند، عقل و خود نگهداري نشانه ي ضعف، و ظلم و ستم وسيله ي مباهات گردد. اميران بدخو، وزيران دروغگو، امينان خائن، ياران ظالم و قاريان فاسق شوند. ستم علني شده، طلاق فراوان گشته، روابط نامشروع شايع شده، گواهي دروغ پذيرفته مي شود و مشروبات رائج مي شود، همجنس بازي



[ صفحه 308]



رواج مي يابد و زنها نيز به يکديگر اکتفاء کنند، بيت المال تاراج مي شود و انفاق در راه خدا جريمه محسوب مي شود و بدسرشتان براي ترس از زبانشان احترام مي شوند، سفياني از شام خارج مي شود و يماني از يمن خارج مي کند، سرزمين بيدا در ميان مکه و مدينه خسف مي شود و جواني از آل محمد (صلوات الله عليهم) در ميان رکن و مقام به قتل مي رسد و منادي آسماني ندا سر مي دهد که حق با او و پيروان اوست». [8] .

306- «و لا يخرج حتي تخرب خوز و کرمان و روم و يونان».

- «حضرت مهدي عليه السلام ظهور نمي کند جز اينکه خوزستان، کرمان، روم و يونان خراب شوند». [9] .

ويراني خوزستان با آغاز جنگ خانمان سوز ايران و عراق تحقق يافت.

307- «يوشک اهل العراق ان لا يجيي اليهم قفيز و لا درهم. قلنا: من اين ذلک؟ قال: من قبل العجم يمنعون ذلک».

- «انتظار مي رود که يک قفيز گندم و يک درهم پول به مردم عراق نرسد». [10] .

ابونضره مي گويد: من و ديگر حاضران پرسيدم: چرا و چگونه؟ گفت: از ناحيه ي «عجم» که جلوگيري مي کنند».

«قفيز» واحد وزن است که در زمانهاي مختلف متغير بود که طبق قانون مصوب 1304 شمسي يک قفيز مساوي يک دکامتر مربع است. [11] .



[ صفحه 309]



«عجم» به معناي غير عرب است ولي معمولا در مورد ايرانيان به کار مي رود.

اين حديث نيز با جنگ ايران و عراق تا حدي تحقق يافته است.

308- «اذا رأيتم الرايات السود قد جائت من قبل خراسان فأتوها فان فيها خليفة المهدي».

- «هنگامي که پرچمهاي سياه از جانب خراسان به اهتزاز درآمد به سوي آنها بشتابيد که خليفه ي خدا حضرت مهدي در ميان آن است». [12] .

اين روايت که به مضمون آن دهها روايت از طريق اهل سنت نقل شده است، اگر صحيح باشد ممکن است اشاره به قيام سيد حسني باشد که اهل خراسان است.

309- «يخرج ناس من المشرق، فيوطئون للمهدي».

- «گروهي از خاور زمين برمي خيزند و راه را براي مهدي عليه السلام هموار مي کنند». [13] .

با توجه به اينکه در احاديث فراواني تعبير مشرق در مورد خراسان به کار رفته است مي توان اين حديث را نيز با جناب سيد حسني تطبيق نمود که طبق روايات شيعه از خراسان برمي خيزد و سپاهي فراهم مي آورد و همه را يک جا به محضر مقدس حضرت بقية الله روحي فداه تقديم مي کند.

310- «تجيي فتنة غبراء مظلمة ثم يتبع الفتن بعضها بعضا حتي يخرج رجل من اهل بيتي يقال له المهدي، فان ادرکته فاتبعه و کن من المهتدين».



[ صفحه 310]



- «فتنه ي تيره و تاري پديد مي آيد که افق زندگي را تاريک مي سازد، آنگاه فتنه ها پشت سر هم مي آيند تا مردي از اهل بيت من به نام «مهدي» ظهور کند. اگر او را درک کردي از او پيروي کن تا از هدايت يافتگان باشي». [14] .

311- «لا يخرج المهدي حتي تطلع مع الشمس آية».

- «مهدي ظهور نمي کند جز اينکه نشانه اي با خورشيد ظاهر شود». [15] .

اين نشانه در احاديث شيعه به دو گونه نقل شده است:

1- سينه و صورتي همراه خورشيد در آسمان ظاهر مي شود. [16] .

2- دستي در آسمان ظاهر مي شود. [17] .

تحقق اين نشانه در حديث فوق از علايم حتمي معرفي شده است.

312- «ان لمهدينا آيتين لم يکونا منذ خلق الله السماوات و الأرض، ينکسف القمر لأول ليلة من رمضان و تنکسف الشمس في النصف منه».

- «براي قائم ما دو نشانه است که هرگز از زمان آفرينش آسمانها و زمين چنين حادثه اي روي نداده است: ماه در اول رمضان مي گيرد و خورشيد نيز در وسط آن گرفته مي شود». [18] .

313- «يطلع نجم من المشرق قبل خروج المهدي له ذنب تضيي».

- «پيش از خروج حضرت مهدي ستاره ي دنباله داري از سمت مشرق طلوع مي کند دنباله اش درخشان است». [19] .



[ صفحه 311]



چون تعداد ياران حضرت ولي عصر عجل الله تعالي الفرجه الشريف سيصد و سيزده تن مي باشند، ما نيز تعداد احاديث اين کتاب را تيمنا و تبرکا 313 قرار داديم، اميدواريم که هر چه زودتر آن روز شکوهمند فرا رسد و ديدگان نگران مشتاقان با ديدار آن مهرتابان و کعبه ي خوبان منور گردد، و همه ي خوانندگان اين کتاب در رديف بهترين ياران آن حضرت در حکومت حقه و دولت عادله ي جهاني آن مصلح الهي قرار بگيرند. انشاء الله. [20] .


پاورقي

[1] صحيح بخاري، ج 4 ص 225.

[2] فتح الباري ج 13 ص 76.

[3] مشکاة المصابيح ص 184.

[4] اسد الغابه، ج 1 ص 259.

[5] اربعين ابو نعيم ص 54 (حديث 28).

[6] مستدرک صحيحين، ج 4 ص 465.

[7] الاذاعه ص 136.

[8] نورالابصار ص 172.

[9] فيض القدير، ج 6 ص 277.

[10] مسند امام احمد بن حنبل، ج 3 ص 317.

[11] فرهنگ معين، ج 2 ص 2702.

[12] مرقاة المفاتيح ج 5 ص 185.

[13] سنن ابن ماجه، ج 2 ص 1368 (حديث 4088).

[14] الحاوي للفتاوي ج 2 ص 67.

[15] المصنف ج 11 ص 28 (حديث 20775).

[16] يوم الخلاص، ص 518.

[17] بحارالانوار، ج 52 ص 233.

[18] تذکره قرطبي ص 619.

[19] الحاوي للفتاوي ج 2 ص 82.

[20] ويرايش اين بخش در بيستم ربيع الثاني 1405 هجري در حوزه ي علميه قم پايان يافت.