294- «يومي المهدي عليه السلام الي الطير فيسقط علي يده، و يغرس قضيبا في بقعة من الأرض، فيخضر و يورق».

- «مهدي عليه السلام به پرنده نگاه مي کند در برابرش روي زمين قرار مي گيرد. چوب خشک را در زمين مي کارد، سبز مي شود و برگ مي آورد». [1] .